Bir ikindi saatiydi…
Yaralıydım…
Sana yaralarımı göstermiştim korkmadan, yüreğimden damlayan kanı göstermiştim hiç utanmadan. Bir hançer saplanmıştı sol omzumun hemen altına…
Hançer tanıdıktı, parmak izleri bildik…
Kan damlıyordu hala hançerin ucundan ayaklarıma…
Sana yaralarımı gösteriyordum…
Bir ikindi saatiydi…
Ben yaralıydım…
Yaramdan kan sızıyor, sohbetimizin içine damlıyordu…
Gözlerim ağlamıyor, sözlerimden yaşlar boşalıyordu…
Büyük bir âdemi tahammül gerekliydi ruhuma…
Anlatışım bundandı, bundandı elemlere akışım. Yıllara güvenerek göstermiştim yaralarımı. Sarmanı değil anlamanı ummuştum belki, iyileşmeyi değil paylaşmayı beklemiştim sadece…
Ama sen tutup hançeri çevirdin yeniden saplandığı yerde…
Yaram çok yeniydi oysa acılarım taze…
İntikam alır gibi keyifle…
Oysa hiç kötü sözüm ilişmemişti sana, yardımım olmuştu üstelik acılı zamanlarına…
Görmüştüm belki içinde kini ama yine de güvenmeyi seçmiştim paylaşılan zamana…
Tuttun hançeri çevirdin yuvasında, acım dağlandı acım katlandı sol tarafımda…
Parmak izlerin bulaştı o hançerin kabzasına…
Kanım sıçradı parmaklarına, oradan avuçlarına ve inan, oradan hayatına…
Hiç kötü söz etmemiştim sana…
Yaralarımdan bahsediyordum insanca…
Elbet kapanacaktı, elbet kabuk bağlayacaktı zamanla…
Elbet unutulacaktı verdiği acı, bir gün solacaktı ızdırabı…
Ama sen tebessümler içinde kanatmıştın kapanmamış yarayı…
Acıttığın kadar acır canın…
Kanatırsan kanarsın…
Ağlattığın kadar akacaktır gözyaşların…
Bir bahri zulmetteydim…
Elbette dinecekti sancılar zamanla…
Elbet soluk bir iz olacaktı orada. Gülünecek zamanlar gelecek, acılar demlenecek, sevinçler derlenecekti hayattan. Zor günler ve o günlerde içtenlikle yanında yürüyenler, ellerini ellerine alıp geçecek diyenler, seninle ağlayan yüzler unutulmaz…
Çıkmaz aklından ve dualarından…
Ve unutulmaz yüzünde dost maskesiyle yaranı dağlayanlar, kurşun üstüne kurşun sıkanlar. Suçlu kadar bedduandadır onlar…
Unutma!
Acıttığın kadar acırsın bu dünyada…
Kanattığın yerden kanarsın…
Ağlattığın kadar akacaktır gözyaşların…
Parmak izlerin bulaştı hançerin kabzasına, suç ortağı oldun sonunda…
Kanım bulaştı parmaklarına, oradan avuçlarına ve inan oradan hayatına!